Uncategorized

Groene Patriarch bezoekt Nederland van 23 – 27 april 2014

Op uitnodiging van de Oud-Katholieke Kerk van Nederland brengt Zijne Heiligheid Bartholomeus I, Patriarch van Constantinopel, een bezoek aan Nederland van 23 tot 27 april.

De patriarch houdt op donderdagavond 24 april om 20.00 uur in de Ste Gertrudiskathedraal te Utrecht de Achtste Quasimodolezing met als titel Faith and environment: an inspirational perspective.
Hieraan vooraf gaat een pontificale vesper om 17.30 uur.
Opgave voor de lezing wordt gewenst bij het Bisschoppelijk Bureau (buro@okkn.nl).

Op de 25e april heeft de patriarch een ontmoeting met vertegenwoordigers van de Nederlandse oecumene en op 26 april is een symposium opgezet rond milieu en de wereldvoedselproblematiek.

In het programma is tevens een masterclass voor theologiestudenten voorzien en diverse ontmoetingen, zo wordt de patriarch ook ontvangen door Koning Willem Alexander.

De relatie tussen de kerk van het Oosten en Westen is duizend jaar gekenmerkt door twist en verwijdering. Sinds vijftig jaar is er pas weer sprake van toenadering. Het is dan ook niet zo vreemd dat de oecumenisch patriarch in het Westen tamelijk onbekend is. Toch is hij de eerste onder zijns gelijken in de Oosters Orthodoxe Kerk en spiritueel leider van zo’n driehonderd miljoen gelovigen. Formeel is patriarch Bartholomeus I samen met paus Franciscus de eerste man in het christendom.
Van 23-27 april 2014 brengt patriarch Bartholomeus I een officieel bezoek aan de Oud-Katholieke Kerk van Nederland. Sinds lange tijd zijn er warme banden tussen beide kerken. Het bezoek van de patriarch zal in het teken staan van de verbinding tussen christelijke spiritualiteit en het maatschappelijke vraagstuk van duurzaamheid.
In 1996 bracht de patriarch ook een bezoek aan de Oud-Katholieke Kerk van Nederland.

De groene patriarch
Sinds zijn aantreden in 1992 staat de patriarch in de frontlinie van duurzaamheid. Vrijwel elk jaar organiseert de patriarch met partners uit politiek, wetenschap en religie een congres over de vraag naar duurzaamheid in een bepaald gebied. In 2002 trokken ze een week per boot over de Adriatische Zee en bespraken thema’s die daar speelden. In 2007 bezochten ze de Noordelijke IJszee en in 2009 was het thema opgebouwd rond de Mississippi. Vanwege de inspanningen van patriarch Bartholomeus I op het gebied van duurzaamheid kreeg hij de bijnaam ‘de groene patriarch’. De patriarch werd door Time Magazine verkozen tot één van de honderd invloedrijkste mensen ter wereld vanwege zijn spirituele benadering van het milieuvraagstuk. Tijdens zijn bezoek zal de patriarch uitgebreid ingaan op dit thema. Verbinding is echter een breder begrip bij de patriarch.

Zijn denken
De oecumenisch patriarch verbindt in zijn denken en spreken theologie met de zorg om de toekomst van de mensheid en de schepping. Dat leidt tot een spiritualiteit, die gericht is op het behoud van de schepping omdat die schepping een gave van God is.
De schepping neemt een centrale plaats in de heilsgeschiedenis. De waardigheid van de mens en het respect voor de schepping zijn daarmee onlosmakelijk verbonden. De menswording van God in Jezus betekent niet alleen een herschepping van de mensheid, maar van heel de schepping. Het behoud van de schepping heeft dan ook direct te maken met onze omgang met God. Het gaat om de heiligheid (sacramentaliteit) van de schepping.

Bron: Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau Oud-Katholieke Kerk in Nederland, 18 maart 2014

Oecumenische vesperdienst in de Sint Petrus en Paulus kerk te Oostende

Op woensdag 23 januari 2014 werd een vesperdienst gevierd in het kader van de bidweek voor de eenheid van christenen in de grote kerk van de Heiligen Petrus en Paulus te Oostende. Dit jaar had men als thema gekozen: “Is Christus dan verdeeld?”  –  1 Kor. 1. 1 – 17.

Dit jaar was het de beurt aan de Katholiek Kerk om in deze oecumenische dienst voor te gaan en dit te organiseren.

E.H. Antoon Wullepit, Deken van Oostende ging in deze vesperdienst voor samen met Revd. Father Augustine Nwaekwe van de Anglicaanse Kerk en Priester Bernard Peckstadt van de Orthodoxe Kerk.

Het welkomstwoord, enkele gebeden alsook de homilie en de slotzegen werd verzorgd door E.H. Antoon Wullepit, Deken van stad Oostende en de schriftlezing werd er gezongen door Priester Bernard Peckstadt.

Het kerkkoor van de parochie van de HH. Petrus en Pauluskerk van Oostende

De dienst werd er mooi verzorgd door het kerkkoor van de parochie van de HH. Petrus en Pauluskerk van Oostende. Een menigte gelovigen uit de regio Oostende waren gekomen om deze dienst bij te wonen waaronder ook een mooie delegatie van onze parochianen van onze orthodoxe parochie van Oostende.

E.H. Antoon Wullepit, Deken van de stad Oostende samen met Revd. Father Augustine Nwaekwe van de Anglicaanse Kerk en Priester Bernard Peckstadt van de Orthodoxe Kerk.

Tenslotte volgde er nog een receptie in de parochiezaal “El Mar” voor alle aanwezigen. Dank aan E.H. deken Antoon Wullepit voor de dienst en de ontvangst van deze oecumenische viering. Moge dit samen bidden ons steeds dichter bij elkaar brengen.

Snijden van het Basiliosbrood in het aartsbisdom van België

Op zondag 12 januari 2014 had in de Orthodoxe Kathedraal van de HH. Aartsengelen in Brussel de plechtige viering plaats van de Vespers, gevolgd van het traditionele snijden van het Basiliosbrood (Vasilopitta).

De Vespers werden gepresideerd in chorostasia door Zijne Eminentie Metropoliet Athenagoras van België. Hij was omringd van Monseigneur Panteleimon en Hunne Excellenties de Bisschoppen Maximos van Evmenia (hulpbisschop van onze metropoliet) en Porfyrios van Neapolis (directeur van het Kantoor van de Kerk van Cyprus bij de Europese Unie). Priester Serge Model vertegenwoordigde er Zijne Excellentie Aartsbisschop Simon (hiërarch van het Patriarchaat van Moskou in België).

De viering had plaats in aanwezigheid van dhr. Konstantinos Chalastanis, Ambassadeur van Griekenland, andere diplomaten, vertegenwoordigers van de Navo en de Shape, alsook enkele archonten van de Heilige en Grote Kerk van Christus.

Onder de vele priesters en diakens van de orthodoxe parochies van de Benelux, waren er ook vertegenwoordigers van de sommige jurisdicties, aanwezig in ons land. Er waren tevens gelovigen komende uit alle hoeken van de Benelux.

Op het einde van de viering volgde er een toespraak van Zijne Eminentie Metropoliet Athenagoras van België. Monseigneur Panteleimon (de oud-Metropoliet van België) kreeg de eer het Basiliosbrood te snijden en iedereen mocht tenslotte, uit zijn handen, een stuk van het Basiliosbrood in ontvangst nemen.  Daarna volgde een kleine receptie.

TOESPRAAK BIJ HET BASILIOSBROOD VAN ONS AARTSBISDOM
Kathedraal 2014

Metropoliet Athenagoras van België

Metropoliet Athenagoras van België

Ook dit jaar zijn we verzameld in deze mooie Kathedraal om God te danken en te bidden voor het nieuwe jaar 2014. Dit jaar mag ik u – bij deze gelegenheid – voor het eerst toespreken als uw nieuwe metropoliet. Ik ben echter bijzonder dankbaar en verheugd dat onze geliefde vader en Metropoliet Panteleimon in ons midden is en aanvaard heeft in deze Vesperdienst voor te gaan. Morgen trekt hij voor welverdiende rustdagen naar zijn geboorte-eiland Chios en we wensen hem het allerbeste toe. We zeggen geen vaarwel, maar kijken nu reeds uit naar ons weerzien!

Misschien vragen sommigen onder u zich af wat de betekenis is van het Basiliosbrood. Daarom denk ik, dat het de moeite loont een woordje uitleg te geven over degeschiedenis van het Basiliosbrood. Het gaat om iets dat zich zowat 1500 jaar geleden heeft voorgedaan in Cesarea, de hoofdstad van Cappadocië. In Klein Azië dus. De traditie van de Orthodoxe Kerk heeft ons dit overgeleverd. We weten dat Basilios de Grote toen Aartsbisschop was van Cesarea en in harmonie en goede verstandhouding leefde met zijn medeburgers. Op een zekere dag was er een generaal – maar een tiran uit de streek – die alle schatten van de stad opeiste, zo niet zou hij de stad bezetten. De Heilige Basilios heeft oen deganse nacht gebeden, opdat God de stad zou redden. De volgende ochtend kwam de tiran met zijn gezelschap de bisschop opzoeken. Deze was in de kerk aan hetbidden. De generaal eiste nog eens al het goud en wat kostbaars was op. Basilios de Grote zei hem dat de inwoners in honger en armoede leefden. De Heilige Basilios wou de stad beschermen en trok zich terug om te bidden. Later bood Basilios de Grote de generaal een koffertje aan met al het goud dat hij had kunnen verzamelen.

Op het ogenblik dat de generaal het koffertje wou openmaken om er het goud uit te halen, gebeurde het wonder! Op het ogenblik dat iedereen gericht was op de spannende gebeurtenis kwam er een gloed (sterke lichtstraal) en verscheen er een ruiter met een klein leger versus de generaal en diens soldaten. In een mum van tijd zijn de generaal en diens mannen uitgeschakeld. De ruiter was de Heilige Merkurius, zijn soldaten de engelen Gods. Zo is destad Cesarea gered geworden. De Aartsbisschop, nl. de Heilige Basilios, had nu de moeilijke taak om het goud opnieuw te verdelen onder de bewoners van de stad. Dat moest rechtvaardig gebeuren. Hij bad opnieuw tot God en ontving de ingeving hoe te handelen: Hij riep zijn diakens en helpers bijeen en vroeg hen broodjes te kneden, waarin hij in elkeen wat goud zou verstoppen. Het was een complete verrassing voor de bewoners toen ze het goud in de broodjes ontdekten. Dat broodje werd voortaan het Basiliosbroodje genoemd. Dat broodje bracht aan de mensen vreugde en zegen. De traditie is blijven bestaan tot vandaag.

Deze Vesperdienst en het Snijden van het Basiliosbrood is één van deze sterke momenten in het kerkelijk jaar voor de orthodoxe christenen levend in de drie landen van de Benelux. Het is een gelegenheid om God te danken voor alles wat Hij ons elke dag opnieuw schenkt, maar ook om Hem te bidden, opdat Hij ons gezondheid, vreugde en voorspoed zou schenken in het levensobjectief van elkeen. Vergeten we het niet dat we ook geroepen zijn altijd waardig te getuigen van Gods’ aanwezigheid in de wereld. Meer en meer haken mensen – vooral jonge mensen – af van het christelijk ideaal. Niet als een aversie, maar vaak uit onverschilligheid en een gebrek aan persoonlijkheid. Vooral onze jongeren zijn kwetsbaar en die moeten we koste wat kost in de schoot van onze Kerk houden. Dat kunnen we slechts samen doen! De eerste verantwoordelijkheid ligt bij de ouders en bij de priesters van onze parochies. Laten we in de schoot van elk van onze parochies een kern opbouwen van jongeren, met een veelheid aan activiteiten, die tot voornaamste doel hebben onze jongeren te houden of opnieuw te introduceren in het liturgische leven. Ook onze jongerenwerking, nationaal en regionaal, dient optimaler te functioneren. Onze priesters zouden meer jongeren moeten stimuleren tot deze initiatieven.

Ik houd er ook aan de vertegenwoordigers van de orthodoxe jurisdicties in de drie landen van de Benelux, evenals onze broeders en zusters van de andere christelijke Kerken, te danken voor hun aanwezigheid en meevieren van dit feest.

God schenke u allen veel gezondheid toe, vreugde en voorspoed, en dat u moge welslagen in uw dienstwerk.

U zal me toestaan u nog te herinneren aan enkele gebeurtenissen die weldra plaats zullen vinden:
–        op donderdag 23 januari om 20u, heeft in deze Kathedraal de jaarlijkse oecumenische gebedswake plaats, met de deelname van alle christelijke Kerken in Brussel;
–        op vrijdag 14 februari om 19u30, heeft in de Sint-Niklaaskerk van de Beurs en Nationale Herdenking plaats ter gelegenheid van de 50e verjaardag van de historische ontmoeting tussen Paus Paulus VI en Oecumenisch Patriarch Athenagoras. We hebben twee vooraanstaande sprekers: de Groot Protopresbyter van de Oecumenische Troon Georgios Tsetis en Dom Thomas Pott van de Abdij van Chevetogne;
–        tenslotte, op zondag 9 maart vieren wij allen samen in deze Kathedraal de Zondag van de Orthodoxie, met de deelname van bisschoppen, priesters, diakens en gelovigen van alle jusrisdicties. Wij verwachten u allemaal!

Dank nogmaals voor uw aanwezigheid en u bent eerst uitgenodigd uit handen van Metropoliet Panteleimon een stukje brood in ontvangst te nemen en dan tot een moment van samenzijn in de zaal, hier naast de Kathedraal.

Liturgie van Dankzegging te Brussel voor de voormalige Metropoliet van België, Mgr Panteleimon

Brussel – Op zondag 14 december 2013 werd er een Pontificale Liturgie van dankzegging gecelebreerd voor Zijne Eminentie  de voormalige Metropoliet van België, Mgr Panteleimon. Het was een heel ingetogen dienst welke werd bijgewoond door vele orthodoxe gelovigen in de Orthodoxe Kathedraal van de Heilige Aartsengelen te Brussel.

Mgr. Panteleimon nam deel aan deze Liturgie van dankzegging van op de kleine troon en naast hem waren aanwezig: Aartsbisschop Simon (hiërarch van het Patriarchaat van Moskou voor België en Nederland), en Bisschop Porfyrios van Neapolis (directeur van het Kantoor van de Kerk van Cyprus bij de Europese Unie), alsook Bisschop Evmenios van Levki. De nieuw verkozen Metropoliet Athenagoras van België woonde de dienst bij in het heiligdom.

De Pontificale Liturgie werd voorgegaan door Zijne Excellentie Bisschop Maximos van Evmenia (hulpbisschop van het Aartsbisdom), omringd van vele priesters.

De Liturgie werd opgeluisterd door het Byzantijnse koor van de Kathedraal o.l.v. Dimitrios Zaganas.

Het Byzantijnse koor van de kathedraal

In de menigte merkte men ook nog op: diplomatieke en militaire vertegenwoordigers, evenals Archonten van het Oecumenisch Patriarchaat. In oecumenisch opzicht was er ook de Deken van de Rooms-Katholieke Kathedraal van Brussel en E.H. Pierre Welsch.

Z.E. Bisschop Maximos van Evmenia

Tijdens zijn homilie sprak Metropoliet Athenagoras van België (Oecumenisch Patriarchaat) er vooral met woorden van grote dank aan het adres van zijn voorganger, Metropoliet Panteleimon.

Hij herinnerde hoe hij als jonge priester hier in België was toegekomen: zonder huis, zonder wedde, alleen met twee kleine koffertjes, één met liturgische vaten en één met liturgische gewaden. Hij herinnerde verder ook dat hij samen met enkele juridische raadgevers, waaronder Aartspriester Ignace Peckstadt en Antoine Van Bruaene, ter zaliger gedachtenis, hard gewerkt heeft opdat de erkenning van onze Kerk een realiteit kon worden. Dit gebeurde in het jaar 1985. Door deze erkenning heeft onze Kerk veel mogelijkheden gekregen en ook middelen om zich verder uit te bouwen.

De concelebrerende priesters en diakens:

– de Aartspriesters Stavros Triantafyllou (Brussel), Panagiotis Moschonas (Schaarbeek), Spyridon Apostolakis, (Elsene), Konstantinos Nevrokoplis (Brussel), Emmanuel Kazilas (Genk), Spyridon Tsekouras en Georgios Vlatakis (Luxemburg), Theologos Tsirtsidis (Namen), Aurel Popescu (Eupen), de Oikonomen Angelos Kamalidis (Antwerpen), Nikolaos Arvanitopoulos (Charleroi), Dimitrios Stamatakis (Brussel), Evangelos Psallas (Brussel), Pius Pauwelyn (Kortrijk) en Bernard Peckstadt (Brugge en Oostende), de Priesters Nikolaoas Diakostavrianos (Charleroi), Bart D’Huyvetter (Oostende), Ioannis Papageorgiou (Mons), Jozef Moes en Arkadi Vernikov (Eindhoven), Athanase de Theux (Brussel), Nikolaos Palamianakis (Luik), Christos Sidiropoulos (Rotterdam), Emmanuouil Karasavidis (Verviers), Georgios Perris (Utrecht), Cyprian Popescu (Hasselt) Konstantinos Kenanidis en Aartsdiaken Emmanuel Mavrogiannakis (Brussel); allen van het Oecumenisch Patriarchaat

Pontificale liturgie voorgegaan door Z.E. Bisschop Maximos van Evmenia en een twintigtal priesters.

– de Protodiaken Alexandre Kurjatkin (Brussel) van het Patriarchaat van Moskou
– Higoumen Dosithej (Brussel) van het Patriarchaat van Georgië
– Priester Patriciu Vlaicu (Brussel) Priester Georges Palade en Priester Bogdan Vlaicu (Charleroi) van het Patriarchaat van Roemenië.

Verder waren aanwezig in gebed de Aartspriester Jakov Markovic (Brussel), van het Patriarchaat van Servië, de Priesters Panteleimon Nousis (Peronnes-lez-Binche),  Ioannis Lykos (Brussel), Diomedis Doulgerakis (Beringen – Houthalen), Theophile Pelgrims (Brussel), en Christophe D’Aloisio en Moeder Maria van het klooster van de geboorte van de Moeder Gods te Asten.

Hierna volgt de toespraak gehouden door onze Metropoliet Athenagoras.

TOESPRAAK VAN METROPOLIET ATHENAGORAS VAN BELGIE BIJ DE LITURGIE VAN VAARWEL

Eminentie en zeer eerbiedwaardige Geronta!

Metropoliet Athenagoras van België tijdens zijn toespraak aan Mgr Panteleimon

Z.A. de oecumenische Patriarch Athenagoras en Mgr Panteleimon

Het is met gemengde gevoelens dat ik u vandaag het woord mag richten. En als ik zeg met gemengde gevoelens, dan bedoel ik weliswaar met ontroering en ontzettend grote dankbaarheid. Want inderdaad, God heeft onze de voorbije dertig jaar gezegend, door u in ons midden te plaatsen, als onze geestelijke leider.

56 jaren van u leven heeft u zich helemaal overgeleverd ten dienste van God en Zijn Kerk. 56 jaar, hier in België, wat u met trots karakteriseert als ‘le pays de cocagne’. U was zo jong, wanneer u door de Grote Patriarch Athenagoras hierheen gezonden werd om de duizenden Griekse mijnwerkers geestelijk en pastoraal bij te staan. U bent hier onthaald door wijlen Archimandriet Emilianos Timiadis (later Metropoliet van Silyvria) en diende uw priesterlijk ambt in moeilijke omstandigheden aan te vatten. Doch u werd hartelijk onthaald door uw broeders van de Rooms-katholieke Kerk, hoewel nog net vòòr het IIe Vaticaans Concilie.

We kennen u als een geestelijke wiens leven een ononderbroken wake is voor onze Heer Jezus Christus. Dit is zo tot vandaag de dag. Daar waar mensen van u leeftijd al jaren gekozen hebben voor een rustig leven, daar heeft u, Zeer Eerbiedwaardige Geronta, tot op heden gekozen voor het dienstwerk, uzelf wegcijferend. Tot op vandaag bent u het die de telefoon opneemt in ons Aartsbisdom, die de post uit de bus haalt, die brieven naar de post draagt, die luistert naar mensen met vragen en nood aan raad. Zo bent u een voorbeeld voor uw medewerkers.

Daarbij is er ook uw oprechte liefde voor de medemens, waar je deze ook tegenkwam. In uw parochies, maar ook daarbuiten. Een liefde voor alle mensen, zonder sociaal onderscheid. Een lifde voor mensen van alle lagen van de bevolking en van het leven. Een liefde die geuit wordt met een waarachtige nederigheid een eenvoud, maar terzelfdertijd met majesteit, die past bij een hiërarch van uw grandeur.

Metropoliet Panteleimon van België tijdens de eerste Goddelijke Liturgie in onze parochie te Brugge

U bent hier inderdaad aangekomen in 1957 in erbarmelijke omstandigheden, maar hebt de warmte van diegenen die u al die jaren hebt gediend nooit weten te ontberen. Deze jonge Grieken die op uitnodiging van de Belgische staat hierheen gekomen zijn om een quasi onmenselijk werk te verrichten – vaak tot 1 km onder de grond – hebben heel vroeg in u de vertrouwenspersoon gevonden, hun vader en herder.

28 jaar later heeft u het voor mekaar gekregen dat onze Kerk door diezelfde overheid officieel erkend werd en dat u de vertegenwoordiger mocht zijn van alle orthodoxe christenen in ons land. Dit is precies 28 jaar geleden en niemand zal betwijfelen dat de aanwezigheid van de Orthodoxie in ons land een gans ander imago heeft. Dit alles, Eminentie en Geronta, is te danken aan u. Te danken aan uw onvermoeide zorg voor onze Kerk en voor de kudde die u werd toevertrouwd.

Er zijn enkele kenmerken die u typeren:

–  Vooreerst uw opmerkelijke getrouwheid aan de Oecumenische Troon. Grote eerbied gaat uit naar de persoon zelf van Zijne Alheiligheid onze Oecumenische Patriarch Bartholomeos.

–  Uw openheid! Bent u in eerste instantie en vooral bekommerd om de grote groep Grieken die in de Benelux leven, toch wist u zich in te spannen voor alle orthodoxen alhier. U wist in ons Aartsbisdom ook enkele Nederlandstalige en Franstalige parochies op te nemen, alsook een Kloostertje in Nederland.

–  Uw oecumenisch engagement. In de sporen van de grote Patriarch Athenagoras wist u zich al die jaren te engageren in een oprecht oecumenisch ideaal, hopend en verlangend naar de dag van de zichtbare hereniging van onze Kerken. Uw dank voor de Rooms-katholieke zuster-Kerk en in het bijzonder t.o.v. Zijne Eminentie Kardinaal Godfried Danneels blijft opmerkelijk.

– Uw stiptheid. Dit is een ander aspect dat u typeert. Stipt op tijd. Stipt in het leveren van een antwoord aan uw correspondenten. Stipt in het naleven van de traditie van onze Heilige Orthodoxe Kerk.

–  Uw milde menselijkheid. Dit is een heel belangrijk aspect voor een herder. U wist al die jaren een luisterend oor te zijn; iemand die meeleeft met de problemen van de andere en zich geeft voor diens welzijn.

– Uw grote toewijding voor enkele heiligen van onze Kerk. Nooit vergeet ik uw bijzondere toewijding voor enkele Kerken van onze Kerk: de Heilige Marina, de Heilige Nektarios en de Heiligen Rafael, Nikolaos en Irini. U werd gezegend door relikwieën van al deze heiligen te mogen ontvangen. Dit is een zegen en een erfdeel dat u ons hier nalaat. Mogen wij allen hun rijke genade ontvangen, voor ons aller gezondheid en heil.

Z.E. Metropoliet Panteleimon van België tijdens de Pontificale Liturgie voor de viering van zijn gouden jubileum (28 november 2004)

– Uw bijzondere trots voor deze Kathedraal. Van nabij heb ik het mogen volgen, uw bijzonder zorg voor onze Kathedraal. Eerst was er uw inzet om deze kerk te mogen gebruiken, nadien om ze aan te kopen en uiteindelijk om ze om te bouwen tot wat ze vandaag is.

Niemand zal ooit betwijfelen dat u de grote weldoener bent van alle orthodoxe christenen van de Benelux. Als herder heeft u een groots werk voltooid. Onlangs heeft u daarenboven aangetoond dat u met grote geestelijke kracht beslist heeft dat de tijd aangebroken was om de zwaarmoedigheid van uw herderlijke taak door te geven aan een opvolger. Dit is weliswaar voorbeeldig!

Want heeft er in eerste instantie voor gekozen te denken aan het welzijn van onze Kerk en niet zozeer aan uzelf. Dit siert u en daarvoor zijn wij u allen dankbaar.

Vandaag zijn we hier allen samen: bisschoppen, priesters, diakens, vertegenwoordigers van de zuster-Kerken, diplomaten en vertegenwoordigers van de Griekse Staat en de zovele gelovigen, allemaal mensen die u willen eren met hun aanwezigheid en God danken voor alles wat u voor Zijn Kerk en voor ons heeft verwezenlijkt. Want inderdaad, we zijn hier niet om u vaarwel te zeggen, maar in een geest van oprechte dankbaarheid! Neen, vaarwel zeggen we u niet. U blijft altijd in ons midden, als onze herder en geestelijke vader, in gebed en in gedachten. En ja, we verheugen er ons op u regelmatig weer te zien! Dit Aartsbisdom blijft ook uw Aartsbisdom!

Weet echter, dat wij ook bij uw aanwezigheid zullen gedenken in ons gebed, een gebed tot deze Heer die u zo trouw gediend hebt, opdat Hij u alles moge schenken wat uw hart verlangt, bovenal gezondheid en vreugde! Geniet van de mooie jaren die u resten, wetende dat wij wensen dat ze nog talrijk mogen zijn. En vergeet ook ons niet, in uw gebed!

God zij geloofd!

Kerstboodschap van Z.A. de Oecumenische Patrairch Bartholomeos

† B A R T H O L O M E O S

 DOOR DE GENADE GODS AARTSBISSCHOP VAN CONSTANTINOPEL,
HET NIEUWE ROME, EN OECUMENISCH PATRIARCH,

AAN ALLE GELOVIGEN VAN DE KERK: GENADE, BARMHARTIGHEID EN VREDE ZIJ U,
VAN CHRISTUS DE HEILAND, DIE IN BETHLEHEM GEBOREN IS.

Geliefde Broeders en Kinderen in de Heer:

“Een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven”(Jesaja 9,5)

Met enthousiasme en vreugde verkondigt de profeet ons, vele eeuwen van te voren, de geboorte van het Jezus-Kind, uit de maagdelijke Moeder Maria. Ten tijde van de volkstelling, door Caesar Augustus opgelegd, was er ongetwijfeld geen plaats in de herberg voor de Heilige Maagd Maria, die zwanger was door de Heilige Geest. Daarom zag de Heilige Jozef, haar verloofde en haar beschermer zich verplicht om haar te leiden naar een grot naar een kribbe, zodat het Kind daar geboren kon worden. In dankbaarheid tot de Schepper wordt dit Kind door hemel en aarde ontvangen :

“de Engelen met hun gezang; de Hemel met een ster; de Wijzen met hun geschenken; de Herders met hun verwondering; de Aarde door een grot;de Weilanden met een kribbe; en Wijzelf met een Maagdelijke Moeder”. “Tijdens de nacht houden de herders de wacht bij hun kudde en terwijl zij het mysterie van de Engelen aanschouwen, zingen zij lofliederen” (Vespers van Kerstfeest)

Eens te meer wordt de wereld vervuld door de zachte sfeer van de kerstnacht. En te midden van zwaarte en leed, van krisis en beproevingen, van passies en vijandigheden, van onrust en ontmoediging, verschijnt daar, waarachtig en echt, en meer dan ooit actueel, het Mysterie van de Menswording van Gods Woord. Dit Woord is neergedaald in de maagdelijke Schoot van Maria, zoals de regen op een braakliggend veld, opdat gerechtigheid en overvloedige vrede verschijnen mag op aarde (psalm 71,6-7)

In de stilte en de vrede van de Kerstnacht. Hij die is: zonder begin, eeuwig, onzichtbaar, onvatbaar en onlichamelijk, Hij die is vóór alle tijden, treedt nu binnen in het drama van de geschiedenis. Bescheiden, arm, onbekend draagt Hij het Mensdom. Tevens treedt Hij in onze geschiedenis als de “Wonderbare, de Raadgever, de Sterke God, de Almachtige, Eeuwige Vader, Prins van de Vrede”. (Jesaja 9,6-7)

Ja, Hij komt tot ons als een mens, geboren uit een Maagdelijke Moeder. Hij bevrijdt ons uit de macht van de Boze. Door zijn genade en zijn barmhartigheid verschaft Hij ons een uitweg uit de impasse van het leven. Aan het avontuur van het leven verschaft Hij een doel, een waarde, een inhoud en voorbeeldige ethiek en een model.

De Heer heeft de gehele menselijke natuur op zich genomen, en haar geheiligd. De Eeuwige God Heeft zich gewaardigd om voor ons een embryo te worden in de schoot van de Theotokos. Aldus heeft Hij ook het menselijk leven vanaf zijn begin geëerd. Aldus heeft Hij ons de eerbied geleerd voor elk menselijk leven vanaf het begin van de zwangerschap. De Schepper van het universum heeft zich gewaardigd te worden geboren worden als zuigeling, en gevoed te worden door de Maagd. Aldus heeft Hij én de  Maagdelijkheid én het Moederschap gehuldigd, zowel in geestelijke als natuurlijke zin. Daarom verkondigt de Heilige Gregorius de Theoloog: “Vrouwen, als gij moeders van Christus wilt zijn, beoefen dan de maagdelijkeid” (Theologische Rede 38, voor de Theofanie, P.G 36, 313A,SC 358)

En de Heer heeft man en vrouw bevestigd als partners van een gezegend gezin. Deze instelling van het christelijk gezin vormt de cel van het leven, en een warme haard voor een gezonde psychische en lichamelijke ontwikkeling van het kind. Daarom is het de opdracht en de plicht zowel, van de leiders van de Kerk als van de wereld, om op diverse manieren de instelling van het gezin te versterken

Een gezonde en normale ontwikkeling van een kind vereist een gezin waarin een man en een vrouw in harmonie leven, één naar lichaam, ziel en geest, in wederzijdse onderdanigheid.

Wij zijn er zeker van dat de geestelijke en de kerkelijke leiders, maar ook de wereldse gezagdragers deze waarden zullen erkennen en aanvaarden, en erover zullen waken als waakzame herders. Dit is het waartoe wij u allen oproepen bij dit Kerstfeest, ook namens het Oeucumenisch Patriarchaat.  Wij allen moeten de vorming en het leven van normale gezinnen ondersteunen. Zodoende zullen daaruit psychisch gezonde en gelukkige burgers voortkomen; en deze zullen zich volop veilig voelen, omdat zij zich gesteund en beschermd weten door de sterkte van hun vader en de tederheid en liefde van de moeder. Dit zullen dan gezinnen worden waarin God zal rusten. Daarom nodigen wij de volheid van onze orthodoxe Kerk uit, en roepen haar op om alles te doen wat mogelijk is tot ondersteuning van het gezin. En zodoende zullen wij op een waardige manier onze gekregen opdracht vervullen.

Broeders en geliefde Kinderen,

“De nacht loopt ten einde, de dageraard is nabij” (Rom.13,12)

De Herders gaan reeds op weg naar Bethlehem. Zij verkondigen het wonder. Zij nodigen ons uit om hen te volgen, naar het voorbeeld van de Wijzen die vol vreugde de sterren observeerden. Zij bieden Hem zeer waardevolle gaven aan : “Goud aan de Koning der eeuwen, wierook aan de God van het Heelal; en Myrrhe aan de Onsterfelijke!” (Apostichen van de Vespers van Kerstmis)

Dit alles betekent: de gaven van onze liefde, van ons geloof, en van ons gedegen christelijk gedrag. Dit orthodox christelijk gedrag betekent concreet onze trouw aan de familiale, patristieke, kerkelijke Ethiek en Traditie. Deze heeft altijd, door de eeuwen heen, in juistheid gehandeld, en tot op vandaag staat zij garant voor de samenhang van onze gezegende gemeenschap. Daarvan laten wij dit nogmaals herhalen – is de Familie een cel tot leven en ontwikkeling.

Broeders en Kinderen,

2013 jaar sedert de geboorte naar het vlees van Christus,
2013 jaar waarin zoals in Herodes tijd, Christus onophoudelijk wordt vervolgd in de persoon van de zwaksten, door actuele Herodes-figuren van allerlei slag;
2013 jaar dat Christus op weg is als vluchteling met de vluchtelingen, niet naar Egypte maar naar Libanon, naar Europa, naar Amerika en naar elders, op zoek naar veiligheid binnen de onveiligheid van de wereld;
2013 jaar waarin het Kind Jezus nog gevangen is samen met de twee Hiërarchen van Syrië: Paulus en Johannes, samen met de monialen en met de verschillende andere ongekende en gekende christenen;
2013 jaar gedurende dewelke Christus wordt gekruisigd met hen die mishandeld worden en vermoord, omwille van de trouw aan hun geloof;
2013 jaar waarin Jezus dagelijks gedood wordt door ouders die het leven van een embryo niet laten geboren worden;
2013 jaar waarin Christus het slachtoffer is van spot en van smaad in de persoon van ongelukkige kinderen die opgroeien in ontwrichte gezinnen, in ellende en in ontbering.

De Heer is gekomen. Met deze Kerstmis Komt Hij nog steeds om het leed, de kwellingen en de pijn van de mensen op zich te nemen. Want Hij heeft toch gezegd: alles wat gij aan één van deze kleinste van mijn broeders hebt gedaan, hebt gij aan Mij gedaan. (Mattheüs 25,40) Het is voor hen dat Hij uit de “Maagd is geboren”. Het is voor hen dat Hij geleden Heeft, gekruisigd is en verrezen. Dit wil zeggen: voor ons allen.

Laat ieder van ons dus zijn Kruis opnemen “om ontferming en genade te verkrijgen en om ten gepaste tijde hulp te vinden” (Hebr.4,16) “Opdat God met ons mogen zijn”, Emmanuël, Redder en Heer. Amen

Kertsfeest 2013

+ Bartholomeos van Constantinopel, vurige voorspreker voor u allen bij God.

Fanar, Kerstmis 2013.

De intronisatie van de nieuwe Metropoliet van België en Exarch van Nederland en Luxemburg, Monseigneur Athenagoras.

Brussel. We maken historische gebeurtenissen mee in de Heilige Aartsbisdom van België en het Exarchaat van Nederland en Luxemburg. Als gevolg van het vrijwillig aftreden van de vorige Metropoliet van België, Mgr. Panteleimon, en de unanieme verkiezing door de Heilige Patriarchale Synode van het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel van Mgr. Athenagoras als nieuwe Metropoliet-Aartsbisschop van België, ging er een ceremonie van intronisatie door op zaterdag 21 december 2013.

Metropoliet Athenagoras van België, met aan zijn rechterzijde de Metropolieten Augustinus van Duitsland en Panteleimon (voormalig Metropoliet van België)

De Orthodoxe Kathedraal te Brussel, in de Stalingradstraat, naar behoren ingericht voor de plechtigheid, was helemaal gevuld. Een massa orthodoxe gelovigen zijn gekomen om de nieuwe Metropoliet te zien, hem te eren, hem te begroeten en deel te hebben aan zijn vreugde. Mgr. Athenagoras is immers geen onbekende voor de gelovigen. Hij was al 24 jaar werkzaam in het hart van de Heilige Orthodoxe Metropool van België en was de laatste tien jaren hulpbisschop van Zijne Eminentie Mgr. Panteleimon met als titel Bisschop van Sinope. Hij is dus bij zijn gelovigen gekend en zeer gewaardeerd.

Zijn Al-Heiligheid Oecumenisch Patriarch Bartholomeus werd door Zijne Eminentie Metropoliet Augustinus uit Duitsland vertegenwoordigd. Hij introniseerde Mgr. Athenagoras door hem het pastorale kruis te overhandigen. Religieuze, burgerlijke en militaire vertegenwoordigers waren aanwezig, vele orthodoxe hoogwaardigheidsbekleders uit verschillende kerkelijke jurisdicties, Zijne Excellentie M. Constantin Chalastanis, Ambassadeur van Griekenland in België, Kardinaal Godfried Danneels, de Apostolische Nuntius in België, en andere hoge vertegenwoordigers van andere christelijke Kerken en andere religies, clerus, monniken van de Athos Berg, en vele anderen.

Zijne Zaligheid de Aartsbisschop Jerome van Athene en heel Griekenland was vertegenwoordigd door de Zeer Eerwaarde Aartspriester Adamantios Avgoustidis, professor aan de Universiteit van Athene. De Metropoliet Athanasius van Achaie vertegenwoordigde de Heilige Synode van de Griekse Kerk. Vele bisschoppen, lid van de Bisschoppelijke Orthodoxe Conferentie van de Benelux waren eveneens aanwezig. De Belgische Staat was vertegenwoordigd door Dhr. Eric Ghysselinckx, een hoge ambtenaar van het Ministerie van Justitie.

Vlak na het voorlezen van de beslissing van het Patriarchaat en de Synode over de aanstelling van Mgr. Athenagoras als Metropoliet-Aartsbisschop van België, bracht Zijne Eminentie Metropoliet Augustinus van Duitsland eer aan Mgr. Panteleimon voor het immense werk dat hij verricht had onder zijn pastoraat. Hij werkte immers 56 jaar, waarvan 30 als Metropoliet van België, aan de uitbouw van zijn Kerk, met een bewonderenswaardige inzet die rijke vruchten afwierp. Toen hij hier in België aankwam viel er weinig concreets te bespeuren van de Orthodoxe Kerk, en nu hij het roer overlaat, draagt hij een Orthodoxie over die goed gevestigd is in de drie landen van de Benelux met vele georganiseerde parochies en een officiële erkenning door de Belgische en Luxemburgse Staat. Mgr. Augustinus, sprak in zijn toespraak ook lof over de nieuwe Metropoliet Mgr. Athenagoras, verwijzend naar zijn uitzonderlijke persoonlijkheid, zijn rijke kennis, zijn pastorale ervaring en zijn vele talenten, die hem ook zullen verzekeren van een schitterend pontificaat waardoor hij in de voetsporen van zijn voorganger zal treden.

Er volgden nog toespraken, o.a. door de Ambassadeur van Griekenland, door de vertegenwoordiger van de Orthodoxe Bisschoppelijke Conferentie van de Benelux, Mgr. Simon, Patriarch van Moskou, door de Katholieke Bisschop van Antwerpen, Mgr. Johan Bonny, die tot verwondering van velen een groot deel van zijn toespraak in het Grieks hield, door de vertegenwoordiger van het Belgisch Ministerie van Justitie, door de vertegenwoordiger van de Griekse Kerk en door de Vicaris Generaal van het Orthodoxe Aartsbisdom in België, die in naam van gans de clerus van het Aarsbisdom een herderlijk kruis overhandigde aan de nieuwe Metropoliet-Aartsbisschop. Allen benadrukten de uitzonderlijke kwaliteiten van Mgr. Athenagoras en riepen hem het “Axios” toe (Waardig!), wat door de gelovigen spontaan herhaald werd.

In zijn intronisatietoespraak richtte Mgr. Athenagoras zich met veel eerbied en broederlijke liefde tot de Eminenties de Metropoliet Augustinus van Duitsland en Metropoliet Panteleimon en bedankte hun van ganser harte. Hij drukte ook zijn dankbaarheid uit, zijn eerbied en zijn oprechte liefde voor Zijne Al-Heiligheid de Oecumenische Patriarch Bartholomeus. Hij bedankte allen voor hun toespraken en hun aanwezigheid. Vervolgens belichtte hij enkele prioriteiten van zijn pastoraat dat nu begint en waar de rode draad het welzijn der mensen wordt, de ondersteuning en de vorming van de orthodoxe clerus, de coördinatie met de Griekse gemeenschappen voor het onderhoud van de zeden en gebruiken van de Grieken die in de Benelux wonen, de goede samenwerking met de diplomatieke vertegenwoordigers van Griekenland, het optrekken van de inspanning om de orthodoxe jongeren actiever te doen deelnemen aan de activiteiten van de Kerk, het verderzetten van de inspanningen voor een zichtbare eenheid der christenen, in het raam van de deelname aan de oecumenische beweging, het onderhouden van de contacten, de dialogen en aan de vriendschappelijke relaties met de vertegenwoordigers van de verschillende christelijke kerkgenootschappen, in navolging van de grote Patriarch Athenagoras, wiens naam hij met fierheid draagt. Mgr. Athenagoras herhaalde zijn totale toewijding aan de Vestiging en de doelstellingen van het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel. Het was een ontroerend moment toen hij, in aanwezigheid van zijn ouders, de Aartspriester Ignace Peckstadt (een opmerkelijke en gewaardeerde persoon in de Orthodoxie) en Mevr. Marie-Thérèse Janssens, over de beslissende rol vertelde die zij gespeeld hebben in zijn persoonlijk traject in het orthodoxe geloof.

Hij besloot als volgt: “Ik vind mijn inspiratie in de evangelische liefdadigheid. “Die liefde is lankmoedig en goedertieren. Die liefde is niet afgunstig. Zij praalt niet, zij beeldt zich niets in. Zij verheugt zich niet over onrecht, maar vindt haar vreugde in de waarheid. Alles verdraagt zij…”(1 Kor. 13, 4-6). Zo zal ik mijn voetstappen zetten in die van Christus net zoals mijn illustere voorgangers: de betreurde Metropoliet Emilianos Zacharopoulos en onze geëerde Wijze Metropoliet Panteleimon. Ik zal aan uw zijde ijveren voor het welzijn van onze Kerk, zowel voor deze hier als voor onze Moederkerk, het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel. Met onze priesters, zal ik mij inzetten voor het welzijn van allen. Pas dan zal ik met fierheid kunnen zeggen dat u “mijn vreugde en mijn bekroning bent”. Want ik ben niet gekomen om gediend te worden maar om te dienen (Mat. 20,28). Bid voor mij en schenk mij uw liefde. Ik bied u de zegening van de Heer aan”.

Diezelfde dag werd een officieel diner aangeboden in het Sheraton Hotel te Brussel waar, buiten de hierboven vermelde personen ook de Europese Commissaris Mevr. Maria Damanaki, de nieuwe Prelaat vereerde met haar aanwezigheid.

De dag erop, zondag 22 december, ging Mgr. Athenagoras voor bij zijn eerste pontificale liturgie in de Kathedraal van de Heilige Aartsengelen. Vijf andere bisschoppen (Aartsbisschop Simon-Patriarchaat van Moskou, Metropoliet van Kydonias en Apokoronou Damascene-Kerk van Kreta, de Bisschop van Evmenie Maximos-Metropool van België, de Bisschop van Remeziana Andre-Patriarchaat van Servië, de Bisschop van Arianzos Bartholomeus-Metropool van Duitsland), veertien priesters en vier diakens concelebreerden met hem. De Goddelijke Liturgie werd in het Grieks gecelebreerd, in het Frans, in het Nederlands, in het Duits, in het Slavisch en in het Servisch. De Metropoliet Panteleimon en de Metropoliet van Achaie Athanasius waren ook aanwezig in het heiligdom.

In de overvolle kerk zagen wij ook de Ambassadeur van Griekenland in België, M. Chalastanis, de vertegenwoordigster van het Griekse Ministerie van Onderwijs en Cultuur, de Raadgever van Grieks Onderwijs in België. Zeer opvallend was de aanwezigheid van Mgr. Jean-Pierre Delvile, Bisschop van Luik vergezeld van zijn Vicaris Generaal Abt Alphonse Borras.

Metropoliet Athenagoras bedankte iedereen hartelijk voor hun aanwezigheid op deze voor hem en voor de Orthodoxe Kerk in België zo belangrijke dag en drukte zijn beste wensen uit voor het grote feest van de Geboorte van de Heiland.

Deelname aan het Joods lichtfeest

Op zondag 1 december 2013 had te Oostende in de context van het Joods Lichtfeest aan de Synagoge aldaar in de namiddag het ontsteken plaats van de 5 Chanoekakaarsen, bij het zingen van Joodse gezangen.

Nà het ontsteken van de 5 Chanoekakaarsen werden aan de kinderen versnaperingen uitgedeeld. De burgerlijke autoriteiten van de  Stad Oostende waren vertegenwoordigd in de persoon van de burgemeester van Oostende de heer Van De Casteele.

 Ook waren enkele vertegen-woordigers aanwezig van de andere in Oostende gevestigde religieuze gemeenschappen, en dit in het kader van de interreligieuze dialoog waartoe ze zich hebben geëngageerd.

Ook onze orthodoxe parochie van de HH. Kyrillos en Methodios te Oostende werd er vertegenwoordigd door Paul Remerie lid van onze parochie.

Blijde Intrede in Brugge van Koning Filip en Koningin Mathilde

Koning Filip en Koningin Mathilde hebben op 25 oktober 2013 hun Blijde Intrede gemaakt aan Brugge.

Daarmee is de provinciehoofdstad West-Vlaanderen de allerlaatste in de rij van de zogenaamde blijde intredes die Koning Filip en Koningin Mathilde in september en oktober in alle provincies hielden.

 Tientallen kinderen en enkele royalisten stonden een uur voor aankomst al op post om het vorstenpaar te zien aankomen en hartelijk te ontvangen. Ze werden stipt om 11 uur in Brugge aan het Provinciaal Hof op de Grote Markt ontvangen door Provinciegouverneur Carl Decaluwé, de leden van de Bestendige Deputatie en de Burgemeester van Brugge, dhr. Renaat Landuyt. Tijdens dit bezoek mocht het koningspaar de provinciebestuurders en de burgemeesters van alle West-Vlaamse gemeenten ontmoeten. Ook de vertegenwoordigers van de erkende erediensten en van de vrijzinnigheid waren uitgenodigd, waaronder Z.E. Bisschop Jozef De Kezel (bisschop van Brugge – Rooms-Katholieke Kerk), Dominee Frans van der Sar (Verenigde Protestantse Kerk), E.H. Stephen Murray (Anglicaanse kerk), Z.E. Bisschop Athenagoras van Sinope en Priester Bernard Peckstadt, vergezeld van zijn echtgenote Catherine (Orthodoxe Kerk), alsook Mevr. Els Goderis (Unie van Vrijzinnigen).

Bij deze plechtigheid nam eerst Gouverneur Carl Decaluwé het woord en stelde aan het koningspaar de grote dynamiek voor van de Provincie West-Vlaanderen. Zo had hij het onder andere over dat West-vlamingen gekend zijn als grote werkers en dat er nog vele kleine bedrijven zijn. Verder beklemtoonde hij dat haar Majesteit Mathilde ook van West-Vlaanderen afkomstig is en sprak haar ook nog even toe in het West-Vlaamse dialect, met een ludiek gekend gezegde.

Na deze toespraak werd vanwege de Provincie een boekenpakket overhandigd aan de koningin met allemaal leesboeken geschreven door West-Vlamingen en waaruit de koningin kan voorlezen aan haar prinsen en prinsesjes. Nadien tekende de Koning en de Koningin nog het Gulden Boek.

De Koning en de Koningin gingen apart de prachtige raadszaal in en spraken de genodigden persoonlijk aan. Hare Majesteit Koningin Mathilde kwam aan de tafel van de vertegenwoordigers van de erediensten en was ze heel geïnteresseerd in de Orthodoxe Kerk en diens aanwezigheid in ons land. We waren aangedaan van haar eenvoud en de grote interesse die ze betuigde voor eenieder. Toen een hofdame haar kwam herinneren dat ze nog maar enkele minuten had, bleek ze heel verveeld en vroeg waarom ze haar toch altijd zo weinig tijd gunnen om met de mensen te spreken. Het was heel duidelijk hoe sociaal en luistervaardig ze is.

Na deze plechtige ontvangst namen het koningspaar deel aan een werklunch met de gouverneur en enkele uitgenodigden. Tijdens deze lunch werd er vooral gesproken over de grenscriminaliteit en de veiligheid op zee. Na deze lunch verschenen ze op het terras van het provinciehuis en sprak de Koning Filip de menigte toe en dankte hen voor hun grote opkomst. Hierna volgde het volksbad op weg naar het Stadhuis van Brugge, waar het Vorstenpaar onder meer de gelegenheidstentoonstelling “De Belgische Vorsten in Brugge 1831-2013″ bezochten. Als afsluiter ging het vorstenpaar nog een boottochtje maken op de Brugse reien.

Overlijdensbericht van Ivan Mirkovic

Overlijden van de dienaar Gods Ivan Mirkovic

Op 18 juni 2013 is te Oostende in de Heer ontslapen Ivan Mirkovic, echtgenoot van  Zivodarka Radosavljvevic en van Servische nationaliteit. Hij werd geboren op 05 juni 1940 te Meljak te Servië en is na een ernstige ziekte van ons heengegaan.

De Dienst van Overledene werd gevierd op 22 juni 2013 in onze Orthodoxe kerk van de HH. Kyrillos en Methodios te Oostende en werd voorgegaan door Priester Bernard Peckstadt rector van de parochie.

Nadien had de begrafenis plaats op de stedelijke begraafplaats van Oostende.

Wij bidden verder voor de dienaar Gods Ivan die ons is voorgegaan en we betuigen verder ons medeleven met zijn echtgenote Zivodarka en zijn dochter Rada en zoon Stephane. Eeuwige gedachtenis ! Eeuwige gedachtenis ! Eeuwige gedachtenis !

Ons parochiefeest van de Heiligen Kyrillos en Methodios te Oostende

Ons parochiefeest gedachtenis van de Heilige apostelgelijken Kyrillos en Methodios, Apostelen der Slaven, en tevens de twaalfde verjaardag van de oprichting van deze parochie.

Op zaterdag 11 mei 2013 vierden we met luister en eer, en in een geest van intense vreugde de gedachtenis van de Heilige Apostelgelijken Kyrillos en Methodios, Apostelen der Slaven, het patroonsfeest van onze Parochie.  De verjaardag viel samen met Stralende Zaterdag (eerste zaterdag na Pasen). De viering was nog volledig in het teken van Pasen.

Het was tevens reeds de twaalfde verjaardag van de stichting van deze Parochie.  Het was Bisschop Athenagoras van Sinope (Hulpbisschop van Aartsbisschop Panteleimon) die voor de gelegenheid de Goddelijke Liturgie kwam presideren.

Met Bisschop Athenagoras concelebreerden Priester Bernard Peckstadt, rector van de parochies (Oostende en Brugge) alsook Priester Theophile Pelgrims (Vilvoorde).

Bisschop Athenagoras op het einde van de Goddelijke Liturgie

Het werd een heel mooie en harmonieuze Goddelijke Liturgie. Op het einde van de Goddelijke Liturgie werd een korte toespraak gehouden door Monseigneur Athenagoras over het leven van de patroonheiligen : nl. de HH. Kyrillos en Methodios, ook apostelen van de Slaven genoemd, wiens gedachtenis we vierden.

Zo zei hij o.m. dat wij allen geroepen zijn het voorbeeld van de Heiligen Kyrillos en Methodios na te volgen, opdat wij in hun spoor verkondigers mogen zijn van het orthodoxe geloof, zonder weliswaar aan proselytisme te doen. We zijn vooral geroepen getuige te zijn van ons geloof bij onze orthodoxe broeders en zusters die verwijderd leven van onze Kerk. Het is belangrijk te blijven onderlijnen welke de betekenis is van onze parochie voor de orthodoxe christenen die in Oostende en omstreken leven. De parochie is er opdat ze zich kunnen integreren in het leven van onze heilige Orthodoxe Kerk, in de traditie die ze ons overlevert en in de gemeenschap van orthodoxe broeders en zusters die in Oostende en omliggend wonen.

Nadien was er nog een feestmaal in de zaal van de Volksbond ACV naast onze kerk in de Kan. Dr. Colenstraat te Oostende. Al de genodigden namen er aan deel en het was een moment van ontmoeting en samen zijn. Een rijkelijk gevuld buffet en de inzet van velen heeft bijgedragen tot het welslagen van ons parochiefeest.

De 12 kaarsjes werden verdiend uitgeblazen door ons parochiepriester Vader Bernard. Er heerste een gezellige sfeer en de paasvreugde was duidelijk aanwezig! Christus is verrezen!

Dank aan allen die meehielpen voor de verzorging van ons parochiefeest! Ook dank aan de leden van het koor die er heel talrijk aanwezig waren.

Dank ook aan hen die in het bijzonder bijdroegen tot het buffet!  Dank aan diegenen die geholpen hebben voor het opnetten van onze kerk.

 Verslag Cathy Van Bruaene