Wandeling langs heilige Huisjes in Oostende

Op exploratie bij andere levensbeschouwingen en religies

in het kader van de inter-levensbeschouwelijke

competenties van dialoog en samenleven.

In het kader van de inter-levensbeschouwelijke competenties voor inter-levensbeschouwelijke dialoog en samenleven trokken we op dinsdag 17 november 2015, vier dagen na de aanslagen in Parijs, met 120 leermeesters rooms-katholieke godsdienst basisonderwijs uit het officiële en vrij katholieke net op stap in Oostende langs Heilige Huisjes, op exploratie bij andere levensbeschouwingen en religies. In het kader van deze competenties maken we in onze lessen godsdienst werk van kennis, vaardigheden en attitudes bij onze leerlingen om deze dialoog te kunnen aangaan.

Bezoek van een groep leerkrachten

Die dialoog start vanuit onze eigen identiteit en vormt meteen ook het vertrekpunt van de ontmoeting.  Het einddoel is dat jongeren elkaar leren respecteren en dat we zo meewerken aan een tolerantere samenleving waar het goed leven is voor onze kinderen van morgen.

 Meer nog, kinderen en leerkrachten groeien maar in hun eigen identiteit, in dialoog met de ander en dankzij de ander. De ander stelt mij vragen, doet mij reflecteren en daagt mij uit in de groei van mijn identiteit. We zijn ervan overtuigd dat echt samenleven en dialogeren met andere levensbeschouwingen pas ten volle tot zijn recht komt in de ontmoeting met de ander. Deze ontmoeting stond dan ook centraal op 17 november.

Na een bezinnend moment in de Sint-Petrus en Pauluskerk brachten we een bezoek aan respectievelijk de Geuzetorre: het Vrijzinnig Centrum, de Aïsha Moskee, de Joodse Synagoge en de Orthodoxe Kerk.

De laatste ontmoeting verenigde ons in het christelijk gedachten goed in gesprek met aartspriester Bernard Peckstadt van de Orthodoxe Kerk. Ook hier was de warme ontmoeting, de openheid, de pijn om breuken uit het verleden en het heden een verrijking. De duiding van de geschiedenis van de orthodoxe kerk waarbij de concilies een prominente plaats innemen, was inspirerend en verrijkend. We hebben mogen horen en ervaren dat de Orthodoxe Kerk in de eerste plaats een liturgische en spirituele kerk is. Dat de Sint-Godelievekerk voortaan toebehoorde aan de orthodoxe kerkgemeenschap was niet bij iedereen bekend. Kenmerkend is het gebruik van de vele iconen in de Orthodoxe Kerk. Ze nodigen uit tot mystiek, spiritualiteit en gebed.

De liturgie is anders dan in onze Katholieke kerk en wordt er ook als onveranderd beschouwd. De mensen staan in plaats van te zitten. Tussen altaar en gelovigen bevindt zich de iconostase. Deze vormt de scheiding tussen de altaarruimte en het schip van de kerk. We mochten in de kleine kapel ervaren hoe de iconostase uitnodigt tot gebed en liturgie.

De koninklijke poort en de liturgische voorwerpen en handelingen op het altaar gaven ons inzicht in de liturgie. Vader Bernard kijkt uit naar de plannen en aanmaak van de nieuwe iconostase. Deze zal naast zoveel schoonheid een centraal punt worden van liturgie en gebed. Naast het bezielen van de orthodoxe gemeenschap in Oostende en zijn eigen gezinsleven wachten hem nog vele reizen om het gebouw in te richten opdat de gemeenschap zich hier liturgisch zou thuis voelen. We mochten in Vader Bernard Peckstadt een gelovig en gedreven man ervaren.

Telkens hebben we ervaren dat het expliciteren van de eigen zingevingskaders niet eenvoudig is maar voor elkeen wel een aangename en zinvolle uitdaging. Elke ontmoeting met een andere levensbeschouwing was het begin van vruchtbare en diepe gesprekken tijdens de wandelingen en het tafelmoment. Overal leggen vertegenwoordigers de nadruk op gemeenschap vormen en verbinden. Dit willen we als slot van de studiedag meenemen naar onze klassen en kinderen. De inter-levensbeschouwelijke competenties waar we als leerkrachten en inspectie levensbeschouwelijke vakken werk willen van maken beginnen bij onszelf. Deze ontmoeting was een verrijking voor onze eigen persoon en ons levensbeschouwelijk verstaan in de pluraliteit van onze samenleving. Of hoe het werken aan de competenties handen en voeten kan krijgen in de concrete praktijk.

Sabien Lagrain – Inspecteur-adviseur rooms-katholieke godsdienst

Deze studiedag stond in het kader van de interlevensbeschouwelijke competenties. We werden verwacht in Oostende waar we gedurende een ganse dag kennis konden maken met diverse levensbeschouwingen die in deze stad leven. Na een bezinnend moment in de Sint-Petrus- en Pauluskerk werden we verwacht in de synagoge en daarna in het huis van de mens.  Op de middag genoten we van een heerlijke maaltijd in het cultuurcafé ‘De Grote Post’.  Na de middag werden we na een stevige wandeling warm -zowel letterlijk als figuurlijk- ontvangen door vader Bernard Peckstadt in de Orthodoxe kerk.  Hij trakteerde ons op een boeiend referaat.  Eerst schetste hij de historiek van de orthodoxe kerk en daarna wees hij ons op de gelijkenissen en de verschillen met de rooms-katholieke kerk. 

Daarna bezochten we ook de gebedskapel en mochten we vragen stellen waarop we een duidelijk en openhartig antwoord kregen. Vooral de breuk onder de kerken betreurde hij.

We hebben genoten van deze zeer verrijkende studiedag en zullen de opgedane ervaringen en kennis met evenveel enthousiasme als onze gastheren/vrouw doorgeven aan onze leerlingen. Een tevreden lerarengroep.

Verslag Mieke Desmet